Teatrzyk Kamishibai w bibliotece szkolnej.

2 kwietnia to ważny dzień, jest to bowiem data urodzin Hansa Christiana Andersena. Jak wszyscy wiemy, to duński pisarz i poeta, najbardziej jednak znany ze swej twórczości baśniopisarskiej. 

Od 1967 roku, w każdą rocznicę urodzin Pana Andersena obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci. Każdego roku gospodarzem święta jest inny kraj. Polska była organizatorem święta w 1979 roku. 

W naszej bibliotece, również pamiętamy o tym ważnym święcie i co roku staramy się je uczcić. W tym roku mija 220. ROCZNICA URODZIN PANA ANDERSENA i taki dzień należało odpowiednio uczcić. Z tego właśnie powodu, w środę,  dzieci z klas drugich miały możliwość obejrzenia popularnej baśni „Brzydkie kaczątko” w teatrzyku Kamishibai, wystawionej przez zaproszonego gościa Panią Aldonę Zimną, bibliotekarkę Książnicy Pedagogicznej w Kaliszu.

Gdy pani Aldona zaczęła opowiadać baśń, przekładając karty z obrazkami, dziecięce rozmowy umilkły. Na wszystkich twarzach malowała się ciekawość i zadowolenie. Słuchacze po zakończeniu baśni dokładnie i precyzyjnie odpowiadali na pytania.  Zarówno dzieciom, jak i dorosłym, bardzo podobała się taka forma przekazu. Większość z nich po raz pierwszy miała kontakt z teatrzykiem Kamishibai.

Teatrzyk ten to japońska sztuka opowiadania, która ma bogatą tradycję. Jej podstawowym elementem jest drewniana skrzynka butai, mająca formę rozkładanego teatrzyku. Wewnątrz umieszczone są karty    z ilustracjami, a przy tym każda karta to kolejny fragment opowieści. Osoba prowadząca przekłada kolejne ilustracje, kontynuując jednocześnie narrację.

My również cieszymy się z przygotowanej dla naszych czytelników niespodzianki i zapraszamy za rok na kolejne obchody urodzin Pana Andersena :)

A na koniec przesłanie w wierszu Pani Wandy Chotomskiej pt. 

            

        "Dzień dobry, Panie Andersenie!"

 

Było brzydkie kaczątko,                                          

najsmutniejsze z kaczątek,                       

zahukane, malutkie i słabe,

dokuczali mu wszyscy

i nikt o tym nie wiedział,

że z kaczątka narodzi się łabędź.            

 

Dzień dobry, Panie Andersenie,

Pan daleko pośród gwiazd,

a tutaj rośnie pokolenie

i to pytanie zadać czas:

- A co z nas będzie?

Co z nas będzie?

Czy w srebrne pióra

dmuchnie wiatr?

Czy wyrośniemy na łabędzie

jak to kaczątko z dawnych lat?

Jeszcze pióra za małe,

jeszcze skrzydeł nie widać,

jeszcze łabędź nie gotów do lotu.

 

Ej, kaczęta, słyszycie?

Pan Andersen w nas wierzy,

nie możemy mu sprawić zawodu.

Dzień dobry, Panie Andersenie,

my nie rzucamy słów na wiatr,

będziemy starać się codziennie,

żeby łabędzie ujrzały świat.

Pan wie, co będzie,

co z nas będzie,

i już niedługo przyjdzie czas,

że wyrośniemy na łabędzie

i pofruniemy aż do gwiazd.